Article 1

Otyłość: Globalne Wyzwanie - Światowy Dzień Walki z Otyłością

Otyłość stała się poważnym problemem zdrowotnym zarówno w Polsce, jak i na świecie, z tendencją wzrostową obserwowaną w ostatnich dekadach. W Polsce, według badań przeprowadzonych przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, od lat 90. XX wieku odsetek osób z otyłością znacznie wzrósł. Obecnie, według danych z 2021 roku, otyłość dotyczy około 25% dorosłych Polaków. W skali globalnej, Światowa Organizacja Zdrowia wskazuje, że w 1975 roku na całym świecie miało nadwagę zaledwie 11% dorosłych, podczas gdy w 2022 roku ich liczba wzrosła do około 39%.

24 października jest Światowym Dniem Walki z otyłością, która jest jednym z najpoważniejszych globalnych problemów zdrowotnych XXI wieku. Wzrost liczby osób z otyłością jest ściśle związany z rozwojem wielu chorób przewlekłych, w tym cukrzycy typu 2. Współczesne podejście do leczenia otyłości wymaga holistycznego spojrzenia, które łączy prewencję, styl życia i leczenie farmakologiczne. W obliczu rosnącej liczby przypadków otyłości, lekarze i eksperci wskazują na konieczność podejmowania kompleksowych działań w zakresie profilaktyki oraz terapii.

Warto podkreślić, że otyłość nie jest po prostu kwestią nadmiernej masy ciała; to złożona choroba metaboliczna, która wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Z definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), otyłość występuje wtedy, gdy wskaźnik masy ciała (BMI) wynosi 30 lub więcej. Jak przyznaje dr Joanna Kowalska, specjalistka w dziedzinie diabetologii, "otyłość ma swoje źródło w skomplikowanej interakcji czynników genetycznych, środowiskowych i behawioralnych, co czyni jej leczenie wyzwaniem."

Prof. Tomasz Nowak, endokrynolog i dietetyk, mówi o prewencji, że "kluczowym krokiem w zapobieganiu otyłości jest edukacja zdrowotna, która powinna zaczynać się już w dzieciństwie. Promowanie zdrowych nawyków żywieniowych oraz aktywności fizycznej jest niezbędne w walce z tym schorzeniem." Zaleca się, aby dzieci i młodzież spędzały co najmniej godzinę dziennie na umiarkowanej aktywności fizycznej, co może znacznie zmniejszyć ryzyko otyłości w przyszłości.

Współczesne leczenie otyłości przekracza jednak tradycyjne podejścia, takie jak diety czy ćwiczenia fizyczne. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością (EASO), pacjenci z otyłością, szczególnie ci z towarzyszącymi schorzeniami, takimi jak cukrzyca typu 2, mogą korzystać z farmakoterapii. Leki takie jak agonisty GLP-1, na przykład semaglutyd, wykazały dużą skuteczność w redukcji masy ciała oraz poprawie parametrów glikemicznych, co jest niezwykle istotne w kontekście diabetologii.

Dr Marcin Borys, diabetolog i autor licznych publikacji na temat otyłości, zaznacza, że "leczenie otyłości powinno być skoordynowane z terapią cukrzycy, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Współpraca pomiędzy lekarzami różnych specjalności jest niezbędna do zapewnienia pacjentom kompleksowej opieki.” Takie zintegrowane podejście przyczynia się do lepszych rezultatów w leczeniu zarówno otyłości, jak i cukrzycy, co potwierdzają wyniki wielu badań klinicznych.

W dniu dzisiejszym, kiedy otyłość oraz jej skutki zdrowotne stają się coraz pilniejszym problemem, konieczna jest implementacja działań na poziomie społecznym i indywidualnym. Eksperci wskazują, że programy interwencyjne, które angażują całe społeczności, mogą przynieść zauważalne zmiany w nawykach żywieniowych oraz stylu życia. Warto również rozważyć kwestie psychologiczne, które odgrywają kluczową rolę w leczeniu otyłości. Zrozumienie emocjonalnych przyczyn nadmiernego jedzenia oraz wdrożenie terapii behawioralnej może znacząco wspierać proces leczenia.

Podsumowując, zapobieganie i leczenie otyłości, szczególnie z perspektywy diabetologii, to skomplikowane zagadnienie, które wymaga współpracy różnych specjalności medycznych oraz aktywnego udziału samych pacjentów. Zmiana stylu życia, edukacja zdrowotna, farmakoterapia oraz podejście holistyczne to podstawowe elementy skutecznej terapii. W obliczu dzisiejszych wyzwań medycznych, konieczne jest, aby społeczeństwo i instytucje zdrowotne działały wspólnie na rzecz zdrowia społeczeństwa.

aut. Agnieszka Furmaniak