Wysoka zapadalność utrzymuje się także w przypadku innych patogenów zaliczanych do tzw. grupy alert pathogens. W szczególności niepokój budzą szczepy Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloacae czy Acinetobacter baumannii – wszystkie znane z wysokiego poziomu oporności i zdolności do szybkiego rozprzestrzeniania się w środowisku szpitalnym. Według danych epidemiologicznych, infekcje te prowadzą do znacznie wyższej śmiertelności i znacznych kosztów leczenia, zarówno finansowych, jak i organizacyjnych.

Raport wskazuje również, że szpitale nie dysponują wystarczającymi zasobami, by skutecznie przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się tych zakażeń. Problemem jest brak wyspecjalizowanego personelu ds. kontroli zakażeń, niewystarczająca liczba izolatek i ograniczone możliwości laboratoryjne w zakresie szybkiej diagnostyki mikrobiologicznej.

Państwowa Inspekcja Sanitarna apeluje o wzmocnienie nadzoru nad zakażeniami szpitalnymi, inwestycje w prewencję oraz przywrócenie rangi szpitalnym zespołom ds. kontroli zakażeń. W ocenie epidemiologów potrzebny jest także stały dostęp do nowych terapii przeciwdrobnoustrojowych oraz aktywna polityka antybiotykowa, która ograniczy presję selekcyjną i rozwój oporności.

Problem infekcji wywoływanych przez bakterie oporne na karbapenemy to nie tylko wyzwanie lokalne, ale część szerszego trendu obserwowanego w całej Europie. Z danych Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób wynika, że Polska znajduje się w grupie krajów o wysokim poziomie oporności na antybiotyki, co stawia nasz system ochrony zdrowia w bardzo trudnej pozycji.